نقش رسانه ها در توسعه فرهنگی

توسعه یکی از مفاهیم چالش برانگیزی است که تفاسیر و تعاریف متعدد و متنوعی از آن وجود دارد و عوامل موثری در بالابردن یا پایین آوردن سطح آن تاثیر دارند. با ظهور مدرنیته و به تبع آن، افزایش استفاده از وسایل ارتباط جمعی مانند روزنامه، رادیو، تلویزیون و اینترنت دولتها و گروههای اجتماعی توانسته اند با بهره برداری درست و هدفمند از این ابزارها سیاست های فرهنگی خود را در جامعه تبلیغ کنند و آنها را به گفتمان مسلط در جامعه تبدیل کنند، دولت هایی مانند مالزی و هند و سنگاپوردر دهه های گذشته با استفاده از آخرین تکنولوژی های ارتباطی بویژه تلویزیون توانسته اند سطح آگاعی عمومی در جامعه را بالا برده و فرهنگ عمومی را ارتقا دهند.نکته مهم دیگری که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که لزوما این دولتها و رسانه های دولتی نیستند که در شکل دهی به گفتمان مسلط نقش دارند بلکه رسانه های خصوصی نیز در شکل دهی به این گفتمان نقش دارند و این در حالی است که رسانه های دولتی و خصوصی گاه اهداف و رویکردهای متفاوت و متعارضی را دنبال می کنند. با توجه به این توضیح پرسش اصلی که پژوهش پیش رو تلاش دارد تا به آن پاسخ دهد این است که چگونه گفتمان خصوصی و دولتی در شکل دهی به گفتمان غالب توسعه فرهنگی در جامعه نقش دارند؟ در پاسخ به این پرسش فرضیه اصلی که این پژوهش به دنبال آزمون آن است این است، که به نظر می رسد تقابل و یا همکاری گفتمان های خصوصی و دولتی از یک سو اسباب تثبیت فرهنگ تساهل در جامعه و از سویی دیگر، سبب افزایش آگاهی فرهنگی در جامعه و بالارفتن سطح سلیقه فرهنگی و در نهایت توسعه فرهنگی می شوند.

Keywords:

رسانه , توسعه , توسعه فرهنگی , گفتمان خصوصی , گفتمان دولتی , آگاهی فرهنگی , سلیقه فرهنگی