مطالعه عددی تاثیر ارتفاع تخلیه جت هوا بر روی میدان های دما ، سرعت و فاکتورهای آسایش حرارتی در تهویه جت برخوردی

در سال های اخیر از مفهوم جت های برخوردی به عنوان روشی نوین در تهویه ساختمان ها استفاده شده است. این روش علاوه بر آنکه برتری های دو روش تهویه ترکیبی و تهویه گردشی را به همراه دارد بلکه می تواند کاستی های آنان را نیز پوشش دهد. در این مقاله تأثیر ارتفاع تخلیه جت هوا بر روی توزیع میدان های سرعت و دماغ و همچنین فاکتورهای آسایش حرارتی در یک اتاق دارید با استفاده از شبیه سازی عددی بررسی شده است. برای این کار از نرم افزار Airpak 2.0.6 و مدل آشفتگی indoor zero equation استفاده شده است. با بررسی نتایج می توان مشاهده کرد که هرچه ارتفاع تخلیه چت پایین تر باشد جت هوا و بخصوص هوای سرد می تواند مسافت بیشتری را طی کند و این امر می تواند برای مکان های بزرگی یک امر حیاتی باشد اما بررسی نمودارهای PPD و PMV نیز نشان می دهند که پایین بودن ارتفاع تخلیه جت هوا می تواند باعث بروز عدم آسایش حرارتی در مجاورت منبع تغذیه جریان هوا به درون اتاق و به خصوص در قسمت های نزدیک به کف اتاق (در نزدیکی مچ پا) گردد. مقایسه گرادیان های دمای عمودی هم نشان می دهد که ارتفاع تخلیه جت تأثیر قابل ملاحظه ای در ایجاد آسایش حرارتی در منطقه تنفسی اتاق نمی گذارد. با همه این موارد تفاوت های موجود بین نتایج حاصل از استفاده های مختلف مورد بررسی بسیار کم بود و می توان گفت ارتفاع تخلیه تأثیر چندان زیاد و مؤثری برای عملکرد سیستم تهویه جت برخوردی نمی گذارد، هرچند انتخاب یک ارتفاع نه چندان زیاد و نه چندان کم می تواند مطلوب ترین گزینه باشد .

Keywords:

تهویه جت برخوردی , شبیه سازی عددی , ارتفاع تخلیه جت , آسایش حرارتی , مدل آشفتگی indoor zero equation , impinging jet ventilation