پیش بینی میزان فرسودگی شغلی بر اساس میزان تاب آوری وویژگی های جمعیت شناختی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی میزان فرسودگی شغلی براساس میزان تاب آوری و ویژگی های جمعیت شناختی (جنسیت، سن، سابقهکار، وضعیت تاهل و تحصیلات) در بین کارکنان راه و شهرسازی استان تهران انجام گردید. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه کارکناناداره راه و شهرسازی استان تهران در سال 1393 بود که 200 نفربه عنوان نمونه، با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند وپرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی، فرسودگی شغلی ماسلاچ و تاب آوری کانر و دیویدسون را تکمیل کردند. نتایج نشان داد ،بین متغیر تاب آوری با متغیر خستگی عاطفی همبستگی منفی و معنادار دارد، به عبارت دیگر، با کاهش تاب آوری خستگی عاطفیافزایش می یابد. تاب آوری و وضعیت تاهل با متغیر مسخ شخصیت همبستگی منفی و معنادار دارند، به عبارت دیگر، با کاهش تابآوری مسخ شخصیت افزایش می یابد. و متاهل ها بیش تر از مجردها تجربه مسخ شخصیت را دارند. تاب آوری و وضعیت تاهل بامتغیر کاهش رشد شخصی همبستگی منفی و معنادار دارند. به عبارت دیگر، با کاهش تاب آوری کاهش رشد شخصی افزایش می یابد ومتاهل ها بیش تر از مجردها تجربه کاهش رشد شخصی را دارند.

Keywords:

فرسودگی شغلی , خستگی عاطفی , مسخ شخصیت , کاهش رشد شخصی , تاب آوری , ویژگی های جمعیت شناختی