بررسی کاربرد دو گونه قارچ مایکوریزا و تنش شوری بر رشد، عملکرد و میزان کلروفیل گیاه دارویی بابونه

در این پژوهش، به منظور بررسی تأثیر همزیستی دو گونه قارچ مایکوریزا و تنش شوری بر رشد، عملکرد، میزان کلروفیل ، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در چهار تکرار بر روی گیاه دارویی بابونه اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل سه سطح شوری ( 1 و 3 و 5 دسی زیمنس بر متر) و کاربرد دو گونه قارچ مایکوریزا Glomus intraradices و Glomus mosseae بود. نتایج نشان داد که تنش شوری تأثیر معنی داری بر صفات مورد ارزیابی داشته به طوری که با افزایش میزان شوری، وزن تر وخشک ریشه، عملکرد ماده تر و خشک اندام هوایی، کاهش یافت . گیاهان مایه کوبی شده با قارچ های AM در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده، عملکرد بیشتری هم در شرایط تنش شوری و هم در شرایط بدون تنش برخوردار بودند. همچنین نتیجه نشان داد که اثر قارچ G. mosseae در کاهش اثر تنش شوری بیشتر از قارچ G.intraradice بوده است. بنا براین میتوان نتیجه گیری کرد که در شرایط تنش شوری قارچ های AM با افزایش جذب عناصر مورد نیاز، باتعدیل اثرات تنش، رشد و عملکرد گیاه بابونه را بهبود می بخشند.

Keywords:

بابونه , تنش شوری , قارچ های میکوریزا , کلروفیل