اثربخشی شناختی رفتاری مبتنی بر آموزههای اسلامی بر کاهش احساس عصبانیت، بیهدفی و عدم اعتماد به نفس در پرستاران

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش شناختی رفتاری مبتنی بر آموزههای اسلامی بر کاهش احساس پرخاشگری، بیهدفی و عدم اعتماد به نفس پرستاران بود. در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 66 پرستار شاغل در بیمارستان شهیدهاشمینژاد مشهد به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم - شدند. مداخله شامل برنامه آموزشی شناختی رفتاری مبتنی بر آموزههای اسلامی، متشکل از 10 جلسه 00دقیقهای و ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه بحران هویت بود. دادهها توسط نرمافزار SPSS-18 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی تیمستقل و زوجی و آنالیز واریانس تحلیل گردید. میانگین کلی نمرات احساس بیهدفی، احساس عدم اعتماد به نفس و عصبانیت از45/11±12/72 در قبل از مداخله به34/58±18/22 یک ماه بعد از مداخله تغییر یافته است p<0/001 در حالی که در گروه شاهد میانگین کلی نمرات یک ماه بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله تغییر معنیداری یافت نشد. از آن جا که آموزشهای شناختی رفتاری -مبتنی بر آموزههای اسلامی، شیوهای ارزان، کارآمد و ایمن برای کمک به سلامت و بهداشت روانپرستاران است؛ پیشنهاد میشود به منظور ارتقای بهداشت روان پرستاران و بهبود کیفیت مراقبتها، استفاده شود.

Keywords:

پرستار , شناختی رفتاری مبتنی بر آموزههای اسلامی , عصبانیت , بیهدفی , عدم اعتماد به نفس