برسی رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده بااحساس تنهایی و خوداثربخشی اجتماعی نوجوانان دخترشهرکرمانشاه

هدف ازپژوهش حاضربررسی رابطه ی سبک های فرزندپروری ادراک شده با احساس تنهایی و خوداثربخشی اجتماعی دختران دبیرستانی بوده است که برروی 240نفر دانش اموز دبیرستان پایه اول و دوم و سوم به صورت خوشه ای چندمرحله ای انجام گرفت ابزار پژوهش جهت سنجش شیوه های فرزندپروری ادراک شده پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند PAQ و برای سنجش احساس تنهایی پرسشنامه احساس تنهایی ALCA و جهت سنجش خوداثربخشی اجتماعی پرسشنامه خوداثربخشی کودکان و نوجوانان SEQ-C مورداستفاده قرارگرفته است برای تجزیه و تحلیل داده ها ازامارتوصیفی شامل شاخصهای رگایش مرکزی پراکندگی و فراوانی داده ها و ازاماراستنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است نتایج حاصل ازضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک فرزندپروری ادراک شده مستبدانه و احساس تنهایی رابطه مثبت وجود داردr=0/378 و نیز بین سبک پروری فرزندپروری ادراک شده مقتدرانه و احساس تنهایی رابطه منفی وجود دارد r=0/402 و ازطرفی دیگر بین سبک فرزندپروری ادراک شده مقتدرانه و خود اثربخشی اجتماعی رابطه مثبت وجود دارد r;=0/833 و نیز بین احساس تنهایی و خوداثربخشی اجتماعی رابطه منفی وجود دارد r=-0/31 .

Keywords:

فرزندپروری ادراک شده , احساس تنهایی , خوداثربخشی اجتماعی