رابطه سبکهای دلبستگی و شادکامی با مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین سبکهای دلبستگی و شادکامی با مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستانگالیکش بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان گالیکش در سال 94-1393 بود. نمونه آماری متشکل از 150 نفر از دختران دبیرستانی دررشته های مختلف با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری در این تحقیق سه پرسشنامه بود که عبارتند از: پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه شادکامیآکسفورد و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی واتسون بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از دو سطح آمار توصیفی و استنباطی شامل روش آماریهمبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین سبک های دلبستگی با مهارتهای اجتماعی دانش آموزان رابطهمعنادار وجود دارد. همچنین بین شادکامی و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. در نهایت تجزیه و تحلیل رگرسیونمتغیر های این پژوهش نشان داد که سبک دلبستگی و شادکامی دانش آموزان بعنوان متغیر های مناسبی جهت تبیین و پیش بینی مهارتهایاجتماعی دانش آموزان به حساب می آیند.

Keywords:

سبک های دلبستگی , شادکامی , مهارتهای اجتماعی