بررسی وپهنه بندی خطر فرسایش بااستفاده از الگوهای فازی مطالعه موردی حوضه آبخیز زیارت

فرسایش خاک یکی از مسایل و مشکلات جدی حوضه های آبخیز ایران محسوب می شود و می توان از آن به عنوان یکی از مهمترین موانع برای دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و منابع طبیعی نام برد. آگاهی از میزان خطر فرسایش درحوضه های آبخیز، مکان شناسایی نواحی بحرانی و اولویت بندی برنامه های مدیریتی و حفاظتی را فراهم می سازد . هدف از انجام این تحقیق، شناسایی مناطق امن و خطرناک در برابر وقوع فرسایش و مدل سازی ا ین پدیده با استفاده از شبکه استنتاج فازی و تکنیک های فازی توسط نرم افزار GIS در حوضه آبخیز زیارت در استان گلستان می باشد. در این تحقیق با توجه به شرایط منطقه و آمار و اطلاعات موجود ازشش لایه اطلاعاتی شامل، ارتفاع، شیب، جهت شیب، زمین شناسی، کاربری اراضی، فاصله از رودخانه، استفاده شده است. وزن پارامترهای موثر جهت استخراج توابع عضویت فازی، در هرکلاس محاسبه شده است. از میان مدل های مختلف فازی استفاده شده در این تحقیق، مدل 0/9فازی دارای کمترین تغییرپذیری است 27/83 درصد ازحوضه جزوپهنه های بافرسایش پذیری کم 49/30 درصد جزوپهنه های با فرسایش پذیری متوسط 22/85 درصد با فرسایش پذیری زیاد است

Keywords:

پهنه بندی , فرسایش , فازی , حوضه زیارت