رابطه ی الگوهای ارتباطی خانواده باتاب آوری دردانشجویان دانشگاه شیراز

هدف ازانجام این پژوهش بررسی رابطه الگوهای ارتباطی والدین گفت و شنود وهمنوایی باتاب آوری دانشجویان است این پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی بود بدین منظور 200نفر ازدانشجویان سال اول که درمقطع کارشناسی دردانشگاه شیراز مشغول تحصیل بودند به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند ابزارهای به کاررفته شامل مقیاس تاب آوری بزرگسالان فریبرگ و همکاران 2003 و مقیاس تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک 1994 بود که برای بررسی پایایی این ابزارها ازالفای کرونباخ و برای بررسی روایی ازروش تحلیل عامل استفاده شد که هردوپرسشنامه پایایی و روایی خوبی را نشان میداد برای بررسی اینکه ایا انواع الگوهای ارتباطی خانواده قدرت پیش بینی کننده تاب آوری را دارا هستند ازتحلیل رگرسیون و برای برریس تفاوت میان انواع اشکال خانواده ازمنظرتابآوری ازتحلیل واریانس استفاده شد نتایج تحلیل اماری یافته ها ا زطریق تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری نشان داد که اولا بعدگفت وشنود پیش بینی کننده مثبت تاب آوری است 0/001 اما بعدهمنوایی پیش بینی کننده منفی تاب آوری است 0/005 و بین انواع الگوهای ارتباطی یعنی خانواده های کثرت گرا و توافق کننده و خانواده های بی قید و محدود کننده تفاوت معنادار 0/001 ازلحاظ میزان تاب آوری وجود دارد

Keywords:

تاب آوری , الگوی ارتباطی خانواده , گفت وشنود و همنوایی