مقایسه مهارت های ادراک بینایی غیروابسته به حرکت در کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر با و بدون اختلال هماهنگی رشدی

این پژوهش با هدف بررسی مهارت های ادراک بینایی درکودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. روش پژوهش علی مقایسه ای و جامعه آماری همه کودکان عقب مانده ذهنی شهر تهران در سال 1389 بود که به روشنمونه گیری در دسترس 60 کودک آموزش پذیر شامل 30 کودک ( 15 دختر و 15 پسر) مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی و 30 کودک غیرمبتلا ( 15 دختر و 15 پسر ) به عنواننمونه پژوهش، انتخاب شدند. آزمودنی ها با استفاده از نسخ ه تجدیدنظر شده آزمون سنجش مها رت های ادراک بینایی غیروابسته به حرکتTVPS-Rارزیابی شدند و داده ها از طریق آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شد نتایج نشان داد که تفاوت میانگین نمرات مهارت های ادراک بینایی در دو گروه معن ادار است P<0/05 همچنین نتایج نشان داد که کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در هر یک از اجزای مهارت های ادراک بینایی به غیر از اکمال بینایی، ضعیف تر از کودکان غیرمبتلا بوده و این ضعف در گروه پسران مبتلا بیشتر است. نتایج این بررسی لزوم در نظرگرفتن وی ژگی های ادراک بینایی کودکان مبتلا به اختلال رشدی در هنگام طراحی یا توسع ه مداخلات درمانی و آموزشی را متذکر می شود

Keywords:

مهارت ادراک بینایی غیروابسته به حرکت , کودکان آموزش پذیر , اختلال هماهنگی رشدی