بررسی تأثیر خاک پشت کوله بر روی عملکرد لرزه ای پلهای دره ای بتنی

پلها از حیاتیترین سازههای شناخته شده در مهندسی عمران هستند که آسیب جزیی یا کلی به آنها میتواند منجر به خسارات مالی و تلفات جانی بسیاری شود. پلهای تک قابی بتنی با مقطع جعبهای و کولهی نشیمندار از رایجترین کلاس پل های موجود هستند که در آنها اتصال روسازه به زیرسازه صلب، اتصال ستون به فونداسیون از نوع مفصلی و اتصال عرشه به کوله به واسطهی تکیه گاههای الاستومریک میباشد. در این مطالعه رفتار لرزهای این نوع از پلها با ارتفاع متغیر کوله، جنسخاک متفاوت و بارگذاری لرزهای متنوع مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور مدلهای تحلیلی سه بعدی با در نظرگرفتن کلیهی غیرخطیهای مربوط به مصالح شامل بتن و فولاد و غیرخطیهای مربوط به رفتار اجزای پل شامل خاک، کوله، شمع، کلیدهای برشی و تکیه گاههای الاستومریک ساخته و تحت دو زلزلهی حوزهی دور و نزدیک به گسل قرار گرفتهاند. نتایجآنالیز مودال و آنالیز تاریخچه زمانی دینامیکی نشان از تاثیر عمدهی این پارامترها در رفتار لرزهای پلها دارد. همانطور که در این مطالعه نشان داده خواهد شد، با افزایش ارتفاع کوله و درنتیجه افزایش حجم خاک پشت کوله سختی پل افزایش یافته و جابجایی در جهت طولی کاهش مییابد. تغییر جنس خاک پشت کوله تاثیر چندانی در شکلهای مودی و دوره تناوب طبیعیسازه نخواهد داشت ولی اثر آن بر جابجایی وابسته به ارتفاع کوله میباشد. در کولههای با ارتفاع زیاد خاکهای درشت دانه به جابجاییهای کمتر منجر خواهند شد و در کولههای با ارتفاع کم خاکهای چسبنده عملکرد بهتری خواهند داشت. متغیر بودن ارتفاع پایهها نیز در جابجاییهای طولی و بخصوص عرضی تاثیر بسزایی خواهند داشت.

Keywords:

پلهای درهای , تاثیر جنس خاک , تاثیر ارتفاع کوله , زلزلهی حوزهی دور و نزدیک