بازآفرینی ساختارهای اجتماعی معماری کامران دیبا در فضاهای کودکانه
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 528
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CRSTCONF01_375
تاریخ نمایه سازی: 27 اسفند 1394
Abstract:
کودک فرهنگ را از محیط پیرامون و انسان های محیطش می آموزد.از آنجایی که خانه دوم هر کودک مدرسه یا مهدکودک او محسوب می شود. بر نحوه شکل پذیری شخصیت کودک تاثیر بسزایی دارد. کودک با تجربیاتی که درطول زندگی از محیط دریافت می کند شکل می گیرد و کیفیت شکل گیری، تربیت، فرهنگ و آینده کودک به دست ما انسان هاست و از سویی نگاه ما همواره به برطرف کردن نیازهای بزرگسالان در خلق فضاها بوده و از همسویی درخلق فضاهای مشترک بین کودکان و بزرگسالان غافل بوده ایم. هدف از این نوشتار خلق فضاهای اجتماعی و دور نکردن کودکان از اجتماع می باشد که این امر با قرار گرفتن این کودکان در کنار نسلی بزرگتر و در میان اجتماع و طبقه متوسط شهر صورت می گیرد. از آنجایی که کامران دیبا در اثارش به خوبی میان مدرنیسم و سنت های ایرانی وهمچنین بنا و طبیعت پیوند برقرار میکند در این مقاله ابتدا با تکیه بر نظریات کامران دیبا به بررسی الگوهای معماری اجتماعی و انسان دوستانه می پردازیم و از سویی دیگر با در نظر گرفتن نیازهای روزمره کودکان امروز و نبود فضاهایهمسو با سالمند برای کودکان محیطی نه به دور از سنت ها و نه به دور از دنیای مدرن خلق کرده و در نهایت نتیجه گیری خواهد شد که کودک و سالمند با فضاسازی های مناسب می توانند به نیازهای خود و یکدیگر کمک نمایند
Keywords:
Authors
آزیتا اسماعیل زاده عسلی
دانشجو کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد مشهد
خسرو صحاف
استادیار دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :