بررسی اجرای سیستم حملونقل دوچرخه بر ترافیک ومحیط زیست کلان-شهرهای ایران(مطالعه موردی: کلانشهر اهواز)

سیستم حمل ونقل دوچرخه به عنوان یک سیستم حملونقل پایدار، میتواند جایگزین مطلوبی برای وسایل نقلیه موتوری باشد. اگر چه برای سیستم حملونقل دوچرخه ویژگی ومزایای زیادی مطرح شده و در بعضی از شهرهای جهان عملاً تأثیرات مطلوب آن مشاهده گردیده است؛ اما بررسی قابلیت بهره گیری از دوچرخه در کلانشهرهای ایران با توجه به شرایط و ویژگیهای موجود هدف این پژوهش می باشد. کلانشهر اهواز با داشتن مشکلات عدیده ترافیکی و زیست محیطی بسیار زیاد به عنوان مطالعه موردی این پژوهش انتخاب شد. در این مطالعه فرض شده است که پیادهسازی سیستم حملونقل دوچرخه باعث تأثیر بر روی الگوهای ترافیکی شده و در نتیجه مصرف سوخت، شاخصهای زیست محیطی و شاخصهای زندگی شهروندان را دستخوش تغییر میکند. از جمله فرضیات دیگر این پژوهش این است که در مدلسازی انجام شده طبق سند چشمانداز افق سال 1404 فرض شده است که 10 درصد کل سفرهای شهری توسط دوچرخه انجام شود. با این فرض پارامترهای ترافیکی و میزان نشر آلایندهها قبل و بعد از اجرای سیستم حملونقل دوچرخه محاسبه و برآورد می- شود. در این پژوهش با توجه به اطلاعات و داده های موجود و اعتبار آن ازروش سطح سرویس دوچرخه، برای تعیین معابر مطلوب کلانشهر اهواز به منظور پیاده کردن سیستم حملونقل دوچرخه استفاده شد. برای بررسی کریدور انتخابی سه سناریو متفاوت ارائه شد. هر یک از این سه سناریو با وضعیت موجود مورد بررسی وتجزیه وتحلیل قرارگرفت و درنهایت تمامی سناریوها و حالت پایه با هم مقایسه شدند. درآخرنتایج حاصل از مدلسازی بیانگر تأیید فرضیهی اولیه تحقیق مبنی بر تأثیر اجرای سیستم حملونقل دوچرخه بر روی الگوهای ترافیکی (از جمله شاخصهای ترافیکی ،تأخیر وسایلنقلیه و سرعت متوسط سفر)، تأثیر بر روی میزان مصرف سوخت و در نتیجه میزان نشر آلایندههای هوا میباشد. همچنین وضعیت معابر مختلف کلانشهراهوازقابلیت پیاده سازی سیستم حمل ونقل دوچرخه را دارا است.

Keywords:

حمل ونقل , دوچرخه , محیط زیست , کلانشهر , اهواز