ارزیابی رویکردهای کنترل دسترسی در اتحادیه ابر

رایانش ابری یک الگوی موفق و فراگیر برای محاسبات توزیع شده و یک فناوری درحال رشد است که امروزه به عنوان مهمترین موضوع در دنیای کامپیوتر و ارتباطات معرفی شده است و دسترسی به مخزن بزرگی از منابع را فراهم می نماید. ابرها به تنهایی توانایی پاسخگویی به درخواست های کاربران را ندارند و ازینرو برای آنکه سودمند باشند باید با سایر ابرها همکاری و تعامل داشته باشند و در نتیجه اتحادیه ابر را به وجود می آورند. مزایایی چون افزایش حافظه، افزایش منابع، افزایش انعطاف پذیری و کاهش هزینه باعث استقبال روز افزون سازمان ها و کاربران از اتحادیه های ابری شده است. اتحادیه های ابری علاوه بر مزایای یاد شده، دارای چالش هایی نیز می باشد. حفظ حریم خصوصی و محرمانگی یا به عبارتی "کنترل دسترسی" از جمله چالش ها و مشکلاتی هستند که اتحادیه های ابری با آن مواجه است. رویکردهای گوناگونی برای کنترل دسترسی پیشنهاد و اعمال شده است که هر یک ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارد. این مقاله سعی دارد با معرفی مهم ترین و پرکاربردترین این رویکردها و بیان نقاط قوت و ضعف هر یک از آنها، سازمان ها و کاربران را در شناخت و انتخاب هرچه صحیح تر رویکرد کنترل دسترسی مناسب با کاربرد و سازمان آنها یاری رساند.

Keywords:

رایانش ابری , کنترل دسترسی , اتحادیه ابر