بررسی و ارزیابی آسیب پذیری بافت های نابسامان شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی محله زیر کشتارگاه شهر پارسآباد مغان)

آسیب پذیری شهرها از مخاطرات طبیعی و محیطی در کشورهای دارای محیط طبیعی پرمخاطره به چالشی مهم در برابر علوم شهرسازی،مدیریت، علوم مهندسی و برنامه ریزی شهری قرار گرفته است. پژوهش ها و مطالعات حاکی از آن هستند که علیرغم مطالعات و تحقیقاتیکه در دهه های گذشته در مورد بافت های نابسامان انجام شده ولی اقدامات آنچنانی برای حفظ اینگونه بافت ها در برابر مخاطراتطبیعی انجام نشده است. شهر پارس آباد مغان به عنوان یکی از شهرهای میانه اندام در مهر و مومهای اخیر رشد قابل توجهی داشته استو به مکان مهاجرین تبدیل شده است و این مهاجرین در زمینه ای ارزان قیمت اسکان یافته اند و این مناطق در عین اینکه دارای قدمتبالای ساختمانی را در خود دارد، همچنین ساخت وسازها نیز با استفاده از مصالح کم دوام انجام می گیرد. اهمیت آسیب پذیری این محلاتدر برابر زلزله با توجه به جایگاه آنان در تمرکز جمعیت شهری و با عنایت به بستر کالبدی این محلات که شرایط را برای افزایشآسیب پذیری مهیا می نمایند، مطالعه این محلات را در اولویت قرار می دهد.روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی هست روش جمع آوری داده ها با استفاده مطالعات میدانی و کتابخانه ای بوده و ابزار تحلیل نیز در این پژوهش نرمافزار ARC GIS 10.1 هست. این مطالعه با در نظر گرفتن معیارهای کالبدی، اجتماعی و اقتصادی و همچنین شاخص های زیست محیطی محله زیرکشتارگاه در شهر پارسآباد مغان را مورد توجه قرار داده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که محله زیر کشتارگاه با توجه بهمعیارهای کالبدی، اجتماعی- اقتصادی و زیست محیطی در صورت وقوع زلزله بیشترین خسارات را به خود خواهد دید و در بین عوامل موثر در افزایش آسیب پذیری عوامل کالبدی (عمر بنا، کیفیت ابنیه، نوع مصالح، عرض معابر، تراکم ساختمانی و غیره) بیشترین تأثیر را دارند.

Keywords:

افت نابسامان , زلزله , آسیب پذیری , محله زیر کشتارگاه , پارسآباد مغان