بررسی اثرات ضد اضطرابی و تسکین دهندگی عرق بهار نارنج بر روی موش های صحرایی نر در ماز بعلاوه ای شکل مرتفع

اضطراب یک اختلال شایع است که افراد زیادی در جامعه به آن مبتلا هستند و با علائم فیزیولوژیک مانند تاکیکاردی، تعریق، اختلال تنفسی، احساس بی حسی و گاهی فلج اندام ها و غیره همراه است. در این مطالعه اثرات ضد اضطرابی عرق بهار نارنج در موش های صحرایی نر در مقایسه با گروه کنترل مورد ارزیابی قرار گرفت برای اینکار از تعداد 14 سر موش صحرایی نر به وزن 250 الی 350 گرم استفاده شد. حیوانات به دو گروه هفت تایی آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند.گروه آزمایش عرق بهار نارنج بدون آب آشامیدنی به صورت خوراکی به مدت دو هفته دریافت نمود و گروه کنترل طی این مدت فقط آب مقطردریافت نمود سپس رفتار موش ها در جهت افزایش فعالیت حرکتی و حس کنجکاوی به مدت 5 دقیقه دریک ماز بعلاوه ای و آزمون آنالیز واریانس، تجزیه و SPSS شکل مرتفع مورد ارزیابی قرار گرفته شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار تحلیل شد. نتایج این بررسی نشان داد اگرچه عرق بهار نارنج در موش های صحرایی نر دارای اثرات ضد اضطرابی نبوده اما به طور معنی داری دارای اثرات تسکین دهندگی می باشد.

Keywords:

ماز بعلاوه ای شکل مرتفع , اضطراب , موش صحرایی