رابطه بین سرمایه فکری، قابلیتهای یادگیری سازمانی وعملکرد کارکنان پارس جنوبی

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین سرمایه فکری سازمان و عملکرد سازمانی از طریق نقش میانجی گر قابلیت یادگیری سازمانی می باشد. پژوهش از حیث هدف کاربردی و از نوع توصیفی – پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان فاز یک مجتمع گاز پارس جنوبی هستند که دارای جمعیت 295 نفر می باشند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و سیستماتیک می باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 168 نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری، عملکرد سازمانی و قابلیتهای یادگیری سازمانی می باشد که پایایی سوالات پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ 83/0 محاسبه گردید و روایی سوالات به روش روایی محتوا تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS21 به روش آزمون هم بستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که بین سرمایه فکری و قابلیتهای یادگیری سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و هم چنین بین قابلیت های یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی نیز ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین بین سرمایه فکری و قابلیتهای یادگیری سازمانی با عملکرد سازمان نیز ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. یعنی با ارتقاء و بهبود سرمایه فکری و قابلیت های یادگیری سازمانی، عملکرد سازمانی نیز ارتقاء می یابد.

Keywords:

سرمایه فکری , قابلیت های یادگیری سازمانی , عملکرد سازمان , مجتمع گاز پارس جنوبی