بررسی پتانسیل افزودن نانو ذرات تیتانیا بر عملکرد حرارتی پوششهای متورم شونده ضد حریق برای صنایع نفت و گاز

امروزه حفاظت اجسام در برابر حریق به یکی از مهمترین چالشهای پیش روی بشر تبدیل شده است به طوریکه هر ساله استفاده ازبازدارنده های شعله روند استفاده ی صعودی داشته است. در این میان، استیل فلزی است که به دلیل وسعت استفاده از آن در سازه هایساختمانی و همچنین صنایع پالایشگاهی و نفت وگاز، همواره در معرض حریق قرار دارد. این فلز در دمای حدود500 °C مقاومت حرارتی خود را از دست میدهد. در تحقیق پیش رو سعی بر این است با اعمال پوششهای ضد حریق برای استیل زمان رسیدن به این نقطه ی بحرانی را افزایش داد. به همین منظور از نانو ذره ی اکسید تیتانیوم در درصدهای وزنی مختلف ( 1% -20%وزنی)استفاده شد. تستهای مشخصه یابی به همراه آنالیزهای متداول، همگی بهترین فرمولاسیون را برای پوشش ضد حریق، استفاده ی 20% وزنی نانو ذره تیتانیاتشخیص دادند. تست بونسن نشان داد که بعد از گذشت یک ساعت، دمای میانگین ورق استیل پوشش دهی شده با این فرمولاسیون، بهکمترین مقدار خود میرسد.. علاوه بر آن آزمون TGA نشان داد که این فرمولاسیون بهترین نتیجه را از لحاظ کاهش وزن نمونه دردماهای بالا نشان میدهد . این درحالی بود که میزان وزن باقی مانده برای پوشش عاری از نانو تیتانیا کمترین مقداربود. همچنین تصاویرگرفته شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که زغال تشکیل شده با افزودن 20% وزنی نانو ذره تیتانیا بسیار یکنواخت ودارای حفرات کمتری میباشد.

Keywords:

پوشش های ضد حریق , عامل هم افزایی , نانو ذره تیتانیا , میکروسکوپ الکترونی روبشی