سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

منیزیم و میگرن: مروری بر شواهد

Publish Year: 1394
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 673

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JCE-3-2_002

Index date: 24 May 2016

منیزیم و میگرن: مروری بر شواهد abstract

میگرن یک بیماری عصبی- عروقی مغزی می باشد که 6 درصد از مردان و 18 درصد از زنان را در سراسر جهان درگیرمیکند. شواهد نشان میدهند که میگرن با کاهش سطح منیزیم در سرم همراه میباشد و همچنین دریافت آن میتواندعلائم میگرن را کاهش دهد. هدف مطالعه ی حاضر، مروری بر پژوهش های انجام گرفته در زمینه ارتباط میگرن با منیزیم میباشد. این مطالعه مروری با جستسجو در پایگاه های اطلاعاتی Science Direct ،Scopus ،PubMed و Web of Science و با استفاده از کلیدواژه های Magnesium ،Headache ،Migraine و (2+)Mg صورت گرفت. در این مقاله مطالعات کارآزمایی بالینی، مقطعی، آینده نگر و گذشته نگر انتشار یافته بین سال های 2014-1990 مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعاتی که میگرن را با معیارهای IHS تشخیص داده و بر روی انسان انجام شده بودند وارد مطالعه شده و مقالاتی که به زبان غیرانگلیسی بودند و مطالعاتی که هدف اصلی آنها سردرد تنشی بود، از مطالعه خارج شدند. در بیشتر مطالعات بررسیشده، سطح منیزیم در سرم در بیماران میگرنی پایینتر از افراد سالم بود. اما تفاوت معنیداری بین سطح سرمی منیزیم درمیگرن با اورا (میگرن همراه با اختلالات بینایی) و بدون اورا مشاهده نشد. همچنین سطح منیزیم در حین حملات میگرنی ودر بین آنها تفاوت معنی داری نداشت. در اکثر کارآزمایی های بالینی انجام شده، دریافت منیزیم باعث کاهش علائم میگرناز جمله شدت، فرکانس و طول مدت حملات میگرن شد. همچنین نیاز به داروهای ضدمیگرن نیز در این افراد کاهشیافت. البته دریافت منیزیم در برخی مطالعات منجر به بروز عوارضی از جمله اسهال و سوزش معده شد.

منیزیم و میگرن: مروری بر شواهد Keywords:

منیزیم و میگرن: مروری بر شواهد authors

امید صادقی

دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

مرتضی نصیری

دانشجوی دکترای تغذیه، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

فاطمه الله یاری بیاتیانی

دانشجوی دکترای تغذیه، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

حمید رسد

دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.