تاثیر اقلیم بر معماری پایدار در مناطق گرم و نیمه خشک موردی نمونه قزوین

در حال حاضر توجه به توسعه پایدار از جمله مواردی است که بسیاری از متخصصان برآن توافق دارند برطبق این نظریه رسیدن به بالاترین درجه پایداری درشهرها امری حیاتی می باشد این طوربه نظرمی رسد که توسعه پایدار ومفاهیم آن به خوبی بااهداف ومقاصد معماری وشهرسازی نوین سازگار بوده ومی تواند به عنوان عاملی موثرجهت تحقق اهداف پایداری مطرح شود با توجه به روند رشد تکنولوژی و مطرح شدن مبحث انرژی های پایدار و کاهش مستمر ذخیره انرژی های تجدید ناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار خورشید، آب، بادو در کشور می توان با طراحی معماری مناسب و هماهنگ با اقلیم و با استفاده از الگو های معماری ایرانی که به شیوه های مناسبی از انرژی های پایدار در طراحی معماری بهره گرفته اند فضایی مناسب با آسایش حرارتی مطلوب به وجود آورد گونه شناسی ساختار کالبدی بناهای بومی قزوین نشان می دهد که در تمام عناصر معماری سازگاری با شرایط محیطی و ویژگی های اقلیمی مورد نظر بوده است بناهای بومی به لحاظ دارا بودن ساختار اقلیمی، قادر به سازگاری با شرایط محیطی بوده و توانایی مقابله با شرایط بحرانی اقلیمی و استفاده از امکانات محیط پیرامون خود را دارند

Keywords:

معماری بومی , توسعه پایدار , عناصر معماری , ساختار اقلیمی