بررسی رویکردهای نزولی و صعودی درفرایند توسعه شهری پایدار

بهبود و ارتقای کیفیت محیط شهری ازاهداف اصلی طراحان و برنامه ریزان شهری درتمامی طرح های توسعه شهری است امروزه طراحی شهری نقشی کلیدی را درایجادجوامع شهری پایدار ازمنظر اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی ایفا مینماید توسعه پایدار شهری درصدد ارتقای زندگی شهر و ساکنین آن بابهره مندی صحیح ازمنابع و توجه به عدالت بین نسلهای حال و اینده است امارویکرد کنونی طراحی شهری ازیک فرایند نزولی بالا به پایین بهره میگیرد که دران متخصصان شامل طراحان و برنامه ریزان شهری به طراحی و ارایه راهکارهایی درجهت توسعه شهر می پردازند دراین فرایند نقش شهروندان و ذینفعان طرح نادیده گرفته شده و لذا دربسیاری ازموارد طرح هی انجاام شده تناسبی با خواسته ها و نیازهای ذینفعان آن نداشته و درنتیجه نمی توانند رضایت آنها را تامین نمایند بسیاری ازطرح هایی که امروزه درکشور ما تحت عنوان طرح های جامع و تفصیلی انجام میگیرد ازاین رویکرد دنباله روی می کنند طرح هایی که اغلب بصورت کالبدی و تنها برمبنای داده های کمی و استانداردهای طراحی بوده و انسان و نیازهای اصیل او دراین طرح ها جایی ندارند درسالهای اخیر محققان رویکردی نوین را برای رفع نواقص و محدودیت های رویکرد نزولی معرفی نمودند این رویکرد که ازیک فرایند پاین به بالا صعودی تبعیت می کندبه لزوم نقش شهروندان و ذینفعان طرح و مشورت و مشارکت آنها ازابتدای روند برنامه ریزی و طراحی تاکید دارد

Keywords:

توسعه شهری پایدار , طراحی شهری , رویکرد نزولی , رویکرد صعودی , مشارکت ذینفعان