کنترل میزان نور با استفاده از پترن های بایولوژیستی در ساختمان با رویکرد بایومیمکری abstract
در روزگاران گذشته، انسانها بر این باور و اعتقاد غلط بودند که هر آنچه از زمین حاصل می آید و هر آنچه در آن وجود دارد، قابل استفاده و پایان ناپذیرست. بی تردید دنیا، با بحران عظیم زیست محیطی مواجه است. به همان اندازه کهتولید انرژی، نقش مهم دارد؛ مصرف آن نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین منظور است که قصد داریم؛ در مورد کاهش مصرف انرژی الکتریکی، به عنوان یکی از اجزاء کوچک اما با اهمیت، بتوانیم در عرصه
معماری بایونیک با برخورداری از علم بیومیمکری درعرصه پژوهش، قدم بگذاریم. حال، درک از توابع ارایه شده توسط موضوعات وفرآیندهای موجود در طبیعت؛ می تواند جوامع بشری را به تقلید و تولید، نه تنها فرم بلکه فرآیند و عملکرد مناسب راهنمایی نماید. بیونیک در لغت به معنی زیستشناختی یا بهکارگیری اندامهای ساختگی طبیعی آمده است. در واقع این علم رابطه بهکارگیری دانش سیستمهای زنده در حل مسائل فنی را در حیطه علمی توضیح میدهد که به روابط موجودات زنده و دیگر ساختارها اشاره دارد. این واژه برای نخستین بار توسط جک ای استیل؛ در کنفرانسی با عنوان: الگوهای زنده، کلیدی به سوی فن آوریهای جدیدکه در سال 1691 برگزار شد، به کار رفت. به عبارت دیگر بایونیک؛ به معنای هنر به کاربردن دانش به دست آمده از، ارگانیسمهای زنده برای حل مشکلات فنی است. این علم در پی کپی کردن و یا تقلید که صرفاً از طبیعت نیست بلکه هدف آن الگوبرداری صحیح از دانستههای برگرفته از طبیعت است.
علم بایومیمکری 1؛ از ترکیب دو واژهBioبه معنای حیات وMimesis به معنای تقلید کردن است. همچنین به علم نوپایی اطلاق می گردد که در آن، تکنیک ها و ایده های برترطبیعت، بررسی شده و از آن در حل مشکلات مهندسی استفاده میگردد که در بخش های بعدی، به بررسی بیشتر در دیدگاه نخست، در غالب معماری بیومیمکری پرداخته می شود. در نهایت سعی بر این شد تا با توصیف
معماری بایونیک با گرایشی از علم بایومیمکری، معرفی پترن های بایولوژیستی، بررسی پترن های موجود در طبیعت، انتخاب یک پترن بعنوان نمونه و پروژه ای که از این پترن پیروی کرده است وهمچنین استفاده آن در اهمیت پوسته ساختمان در مواجهه با استفاده بهینه از تابش مستقیم
نور خورشید داشته باشد و همچنین بتواند در کاهش مصرف انرژی نقشی مهم و کاربردی را در عرصه معماری و ساختمان ایفا نماید