بررسی فضاهای کودکستان با توجه به روانشناسی محیط و تاثیر پذیری از آن

کودکان برای رشد سالم خود نیازمند محیطی ایمن، آرام و شاد هستند و حساس ترین و تاثیرپذیرترین گروه سنی جامعه را تشکیل می دهند و نیازمند این هستند تا زندگی اجتماعی را در مقیاس خود تجربه کنند و این امر مستلزم فراهمبودن فضایی کودکانه و صمیمانه است. محیط اطراف زندگی کودک باید بتواند کودک را جذب کند تا کودک نیز بتواند خود را با آن هماهنگ و منطبق کند. طبیعت کودک، نیازمند تجربه و تایید است و فضای زندگی کودک، باید موجبباروری جسمی، فکری، احساسی و اجتماعی او شود. به خوبی پیداست که معماری می تواند نقش بسزایی در تحقق این امر داشته باشد. با توجه به اینکه اهمیت شناخت و به کارگیری حساسیت های روانشناسانه در محیط کودکان، کم صورت گرفته و اغلب این محیط ها از این نظر نامناسبند. به همین جهت به تاثیر روانشناسی محیط و روانشناختی رنگ به عنوانمهمترین عوامل در ارتباط با این موضوع پرداخته و طراحی فضاها با توجه به مطالعات انجام شده با تاکید بر کشف عالم کودکی و نگاه کردن به جهان از دریچه ذهن و ضمیر کودک و نگاه معماری امروزی می باشد و هدف اصلی برداشتن گامی مناسب برای ایجاد محیطی زیبا و مطلوب برای ارتقاء دادن کودکان در زمینه های مختلف آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و هنری می باشد. روش کار در این تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد.

Keywords:

روانشناسی محیطی , کودکستان , کودک و معماری