تحلیل اثرات حاشیه نشینی برساختارکالبدی شهرستان لاهیجان

حاشیه نشینی پدیده ای است نابهنجار که نسبت به بافت متداول شهر مشاهده میشود این پدیده تجلی فقدان براورده شدن نیاز مسکن و سرپناه اقشار کم درامدی است که درفضای رسمی و برنامه ریزی شده شهرجایی ندارند و درفرار از محدودیت های قانونی خارج ازتوان خود به برپایی سکونتگاه های نابسامان درحاشیه شهر می پردازند به امید انکه به فرصتهای شغلی با درامد مستمر شهری دسترسی پیدا نمایند و شامل افراد و خانوارهایی میشود که درمحدوده ی فیزیکی و اقتصادی شهرزندگی می کنند ولی هنوز جذ نظام شهری نشده و ازبسیاری جهات بابافت اصلی شهر تفاوت دارند به عبارتی ازنظر اشتغال سکونت بهداشت خدمات عمومی و تسهیلات زیربنایی شهری درشرایطی نامطلوب به سر می برند تحقیق حاضر باهدف بررسی پدیده حاشیه نشینی درشهرلاهیجان زمینه های شکل گیری آن و نیز تحلیل اثار و پیامدهای فضایی آن با رویکردی توصیفی تحلیلی و باتکیه برمطالعات اسنادی و نیز مطالعات میدانی انجام گرفته است نتایج تحقیق نشان میدهد که درشهرلاهیجان نیز به مانند اکثرشهرهای کشور حاشیه نشینی اززمانی شکل میگیرد که ماشاهد مهاجرت بی رویه روستاییان به شهر دردهه های 50و60 هستیم نتایج درمورد جاذبه ها و دافعه های مبدا و مقصد نشان میدهد که عوامل دافعه روستایی ازاولویت بالاتری نسبت به جاذبههای شهری برخوردار بوده اند و ازبین عوامل دافعه نیز عوامل اقتصادی بخصوص نبود درامد مهمترین دلیل بودها ست

Keywords:

حاشیه نشینی , اسکان غیررسمی , کالبدشهری , لاهیجان