تبیین مفهوم سرمایه اجتماعی و ارتباط آن با پایداری اجتماعی محلات شهری نمونه موردی: محله عودلاجان تهران

پایداری شهری در گرو تأمین رفاه نسبی، مشارکت شهروندان و افزایش آگاهی اجتماعی برای همه اعضای جامعه است . پایداری شهری همچنین مستلزم رعایت عدالت اجتماعی و توجه متوازن به وجوه فرهنگی، سیاسی و اقتصادی حیات جامعه است؛ به گونهای که نیروی انسانی را به توسعه، خوشبین و امیدوار سازد. اما گستردگی ابعاد شهرنشینی در طتی دهههای اخیر موجب بروز چالشهای نوینی از جمله کاهش حس هویت و تعلق اجتماعی، افزایش نابهنجاریهای محیطی، عدم تعادل اکولوژیک و در مجموع کاهش کیفیت زندگی در شهرها شدهاست. رویکردها و نظریههای نوین برنامهریزی و مدیریت شهری برای چارهجویی این تنگناها، توجه به مفهوم سرمایه اجتماعی را مورد تاکید قرار داده و آنرا به عنوان یکی از عوامل محوری اثرگذار بر پایداری اجتماعی معرفی مینماید. مقاله حاضر با هدف معطوف کردن نگاه برنامهریزانبه جنبه های اجتماعی توسعه و بررسی نظری و عملی ارتباط مفهوم سرمایه اجتماعی و پایداری اجتماعی در محلات انجام گرفتهاست. بدین منظور، با استفاده از روش تحقیق توصیفی پیمایشی ، - مفهوم توسعه پایداراجتماعی و نظریه سرمایه اجتماعی جهت دستیابی به چارچوبی برای ساختار محله پایدار در بعد اجتماعی، تبیین و ملا ک عمل قرار گرفت. برای جمع آوری دادهها از ابزار پرسشنامه )شامل 151 نفر از سا کنان محله عودلاجان تهران( و برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار آماریSpss نسخه 16 استفاده گردید

Keywords:

توسعه پایدار اجتماعی , سرمایه اجتماعی , محله پایدار , محله عودلاجان تهران