بررسی حساسیت سازندها و سنگ ها نسبت به فرسایش و نفوذ پذیری در حوضه آبخیز قاپی دراستان خوزستان

ایران سرزمینی است نسبتا خشک، بطوری که اگر میانگین بارندگی سالانه در سطح کره زمین که حدود 860 میلی متر تخمین زده می شود را با متوسط بارندگی سالانه ایران، که تقریبا رقمی معادل 240 میلی متر است، مقایسه کنیم ملاحظه خواهد شد که مقدار بارندگی در ایران حتی کمتر از یک سوم متوسط بارندگی سطح دنیاست. علاوه بر این زمان ریزش نزولات جوی و محل ریزش آن با نیازهای کشاورزی، که مصرف کننده اصلی آب است، مطابقت ندارد. در هر صورت باید قبول کنیم که خشکی در ایران یک واقعیت اقلیمی است واین ما هستیم که باید خود را با آن سازگاری دهیم. هدف از مطالعه انجام شده بررسی میزان حساسیت سازندها حوضه مورد مطالعه نسبت به فرسایش است که مطابق بررسی های به عمل آمده حوضه قاپی از زیرحوضه های بسیار حساس با توان رسوب زایی بالا می باشد به طوریکه عرصه های با حساسیت خیلی زیاد و زیاد با مساحت 66 درصد از حوضه را تشکیل می دهند. که با سیمای بادبزنی شکل و چینه های لیتولوژی با روند شمال / 3310 هکتار 73 غرب- جنوب شرق در بالادست رودخانه قاپی قرار دارد. مطابق نقشه ژئومرفولوژی پیوست واحد تپه ماهور با مساحت 2368/37 هکتار و 48 درصد از حوضه از بیشترین گسترش برخوردارند که بیشتر در مرکز حوضه گسترش دارند.

Keywords:

سازند , رسوب , حوضه قاپی , فرسایش