تنوع سوماکلونال در کشت بافت گیاهی: مطالعه موردی گیاه انگور

بسیاری از ارقام انگور، از چند گونه جنس ویتیس در طول چند قرن گذشته تجاری شده اند با این حال صنعت رو بهرشد انگور نیازمند ارقام جدید با مقاومت و بهره وری بالا میباشند روشهای سنتی اصلاح به دلیل زمان تکثیر طولانی وماهیت هتروزیگوتی این محصول محدود هستند. توسعه روشهای بیوتکنولوژی گیاهی منجر به کاربرد تکنیکهای درونشیشهای برای بهبود این محصول شده است تنوع سوماکلونی به عنوان یک منبع جدید از ژنوتیپهای گیاهی است که می-تواند به عنوان ابزاری برای القا تنوع در بهبود و اصلاح ویژگیهایی از قبیل مقاومت به آفات، بیماریها و علف کش ها و ...به کار گرفته شود با این وجود، اطلاعات در مورد تنوع گیاهان باززایی شده نسبتا کمیاب هستند و تنها چند نمونه از مطالعهتنوع سوماکلونال در انگور گزارش شده است هدف ما در این مقاله مروری، معرفی تنوع سوماکلونال، عوامل اثرگذار بر آن وروشهای تشخیص آن و در نهایت بررسی کارهای صورت گرفته مرتبط با آن بر روی انگور است.

Keywords:

تنوع سوماکلونال , نشانگرهای ملکولی , انگور , تغییرات ژنتیک و اپی ژنتیک