تاثیر آللوپاتیک مریم گلی و درمنه بر جوانه زنی و تولید بذر علف هرز خرفه

اثر نوع و غلظت عصاره آللوپاتیک بر جوانه زنی و رشد بعدی گیاهچه خرفه در یک آزمون آزمایشگاهی به صورت فاکتوریل دو عاملی درقالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار بررسی شد. عامل اول نوع گیاه (درمنه و مریم گلی) و عامل دوم غلظت عصاره گیاه (صفر 5 15 10و 20درصد) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره درصد و سرعت جوانه زنی بذر و صرات رشد بعدی گیاهچه خرفاهشامل تعداد عرض طول و وزن خشک برگ و طول و وزن خشک ساقه چه به طور معنی داری کاهش یافت که در این مورد اثر درمنهبیشتر از مریم گلی بود. در آزمایش تکمیلی تأثیر میزان اختلاط بقایای گیاهی درمنه و مریم گلی در مقادیر صفر 3 2 1و 4گرم در هرکیلوگرم خاک به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایشمزرعه ای نشان داد که اثر میزان اختلاط گیاه با خاک بر تعداد کپسول در بوته تعداد دانه در بوته تولید بذر (کیلاوگرم در هکتار) و وزنخشک اندام های هوایی خرفه معنی دار ( P≤0.01)بود بر تعداد دانه در کپسول و وزن هزار دانه اثر معنی داری نداشت. اثر نوع گیاه واثر متقابل نوع گیاه و میزان اختلاط بقایا با خاک بر هیچ کدام از صرات فوق معنی دار نشد. با افزایش میزان اختلاط بقایا با خاک رشد وتولید بذر خرفه کاهش یافت که این امر به دلیل کاهش تعداد بوته در واحد سطح و تعداد کپسول در بوته بود. به طور کلای مای تاوان ازبقایای مریم گلی و درمنه برای کنترل غیرشیمیایی خرفه استفاده کرد.

Keywords:

تولید بذر , سرعت جوانه زنی , رشد گیاهچه , وزن خشک