بررسی اثر آب مغناطیسی شور بر عملکرد درختان پسته

برداشت بی رویه از منابع آب کشاورزی در استان کرمان، باعث شده تا سالانه بطور متوسط حدود 1 متر افت سطح آب زیرزمینی را در این مناطق داشته باشیم. افت سطح آبهای زیرزمینی علاوه بر کاهش منابع آبی، شور شدن تدریجی آنها را نیز سبب گردیده است. بنابراین باید با انجام تحقیقات کاربردی علاوه بر افزایش کارایی مصرف آب، به دنبال راهکارهای جدیدی در جهت استفاده از آب های شور بود. بر این اساس تحقیقی بصورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد که شامل دو فاکتور نوع آب آبیاری شور ادر دو سطح آب معمولی و آب مغناطیسی و مخلوط آب شور و شیرین) و میزان آب آبیاری ادر دو سطح 85% و 100% نیاز آبی درخت پسته) بود. دور آبیاری هر 30 ‏روز یکبار ( منطبق با دور آبیاری قطعه آزمایشی قبل از اجرای طرح)، در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، بین میانگین صفات کمی و کیفی محصول در تیمارهای مختلف آب شور در هر دو حالت آب مغناطیسی و معمولی، در اغلب موارد تفاوت معنی داری وجود ندارد. در موارد خاصی هم که تفاوت معنی دار شد، روند مشخصی مشاهده نگردید. از طرفی تیمار مخلوط آب شور و شیرین (شاهد) نسبت به تیمارهای آب شور معمولی و مغناطیسی، در تمام موارد وضعیت بهتری داشت و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. در مجموع استفاده از آب شور در هردو حالت معمولی و مغناطیسی، نسبت به تیمار شاهد، باعث کاهش 0/5 ‏کیلوگرم پسته خشک در هر درخت، افزایش 7 ‏درصد پوکی، کاهش 10 ‏درصدی خندانی و افزایش 1/5 ‏واحدی در انس گردید. ضمن اینکه استفاده از آب شور باعث کاهش 120گرمی میزان محصول خشک تولیدی به ازای هر متر مکعب آب مصرفی (کارایی مصرف آب) شد. بنابراین نتایج نشان داد که دستگاه های مغناطیسی کننده آب مورد استفاده در این آزمایش، هیچگونه تاثیر مثبتی در کاهش اثرات منفی آب شور بر درختان پسته و خاک نداشتند. بنابراین باغداران عزیز قبل از صرف هزینه جهت خرید یک فناوری و یا استفاده از یک روش خاص آبیاری در باغهای خود، باید از صحت کارایی آن مطمئن شوند

Keywords:

آب مغناطیسی , پسته , سرعت نفوذ نهایی , شوری , کارایی مصرف