اثرمیانجی گری حافظه سازمانی بررابطه بین یادگیری سازمانی ونوآوری سازمانی موردمطالعه: شرکت های صنعتی فعال درشهرکهای صنعتی خرم آباد

سازمانها برای اینکه بتوانند به طور مؤثری تقاضای در حال تغییر محیط امروزی را برآورده سازند نیازمند نوآوری بیشتری هستند. به همین اندازه نیز یادگیری سازمانی برای تاثیر گذاری بر یک چنین تغییری مورد نیاز می باشد. حافظه سازمانی به طور فزایندهای در میان سازمانهایی که به افزایش یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی علاقمندند، مورد توجه ویژه قرار گرفته است. با این وجود تحقیقات تجربی اندکی روابط بین مؤلفه های کلیدی چنین راهبرد تغییر را که شامل نوآوری سازمانی، یادگیری سازمانی و حافظه سازمانی می باشد؛ بررسی نموده اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین یاگیری سازمانی و نوآوری سازمانی و با لحاظ کردن نقش میانجی حافظه سازمانی در جامعه هدف انجام شده است. جهت گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی لوپز و همکاران (2011)، حافظه سازمانی کمیسین و لوپز (2011) و نوآوری سازمانی OECD (2005) استفاده شده است. در این تحقیق توصیفی - همبستگی از جامعه پژوهش شامل 148 شرکت صنعتی واقع در شهرکهای صنعتی خرمآباد، حجم نمونه ای به تعداد 107 شرکت با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران مطالعه شد. اعضای این نمونه از روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها به کمک نرم افزار SDSS و lisrel بر پایه 262 پرسشنامه گردآوری شده از مدیران این نمونه حاکی از آن است که یادگیری سازمانی علاوه بر تأثیر مستقیم به طور غیر مستقیم و از طریق حافظه سازمانی نیز بر نوآوری سازمانی تأثیر میگذارد