انسان از ابتدا سعی کرده برای ساخت و طراحی مکانها و وسایل مورد نیاز خود از طبیعت و محیط زیست اطراف خود الهام گیرد. امروزه افزایش جمعیت و قیمت زمین، بلند مرتبه سازی یا رشد و توسعه عمودی شهرها را اجتناب ناپذیر کرده است. از جمله مزایای توسعه عمودی شهرها، حفظ زمین، کاهش تخریب محیط زیست، کاهش حمل و نقل و ترافیک درون شهری، و همچنین کاهش آلودگی های محیطی و مصرف
انرژی ناشی از توسعه افقی است. بنابراین با توجه به بحران
انرژی و منابع طبیعی معماران در تلاش اند با نگرش جدید به معماری و سازه در غالب علم
بیونیک راه حلی برای بیرون رفت از این بحران و حفظ
انرژی پیدا نمایند. رهاورد این آموخته ها معماری
بیونیک می باشد.
بیونیک دانشی است که از ترکیب مفاهیم متفاوت علوم طبیعی و مهندسی شکل گرفته و با مطالعه سیستم های حیاتی پیچیده موجودات زنده و فرم های طبیعی، پاسخگوی خوبی برای حل مسائل فنی و ساختاری مهندسان می باشد. هدف این مقاله بررسی طراحی مجتمع مسکونی با استفاده از معماری
بیونیک می باشد