تحلیلی بر برنامه ریزی کاربری اراضی در ایران با تاکید بر مکان یابی خدمات شهری

یکی از مسایل مهم که اکنون در شهر های بزرگ به چشم می خورد بی نظمی های موجود در نظام توزیع و نارسایی سیستم خدمات رسانی به شهروندان است. در واقع با افزایش جمعیت در شهرهایکشورمان حجم تقاضا برای خدمات شهری افزایش یافته و موجب نارسایی هایی در ارایه خدمات مناسب گردیده است. در جهت تأمین عدالت فضایی و دسترسی مردم به نیازهای اساسی خود، مکان گزینیبهینه کاربری های مختلف در شهر اهمیت زیادی دارد. مکانیابی خدمات شهری تصمیمی بسیار پیچیده است و به دامنه وسیعی از معیارها وابسته است. هدف اصلی از سلسله اقدامات برنامه ریزی کاربری اراضیشهری تامین رفاه اجتماعی و اقتصادی شهروندان است. تعیین اصول دقیق مکانیابی فعالیتهای مختلف در شهر به دلیل ماهیت پویای مسایل شهری اگر نه غیر ممکن بدون تردید بسیار دشوار است.شهرنشینی شتابان معاصر به خصوص در شهرهای کشورهای درحال توسعه از جمله ایران موجب نابسامانی ها و مشکلاتی در شهرها برای استفاده از اراضی، توزیع خدمات و امکانات در سطح شهرها شدهاست. عدم مکان گزینی صحیح کاربری های شهری، منجر به ناهماهنگی بین نیاز ها و خدمات ارایه شده از سوی کاربری ها می شود. هدف این پژوهش ارزیابی مکان گزینی و همچنین ساماندهی بهینه خدمات شهری بر اساس برنامه ریزی کاربری اراضی می باشد. جهت انجام این امر از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است، اطلاعات مورد نیاز برگرفته از اسناد و منابع مکتوب می باشد..

Keywords:

خدمات شهری , شهرسازی , کاربری اراضی , مکان یابی , معماری