اثربخشی آموزش کارآفرینی بر تصمیم گیری شغلی و افکار ناکارآمد شغلی دانشجویان دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

هدف کلی پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش کارآفرینی بر تصمیم گیری شغلی و افکار ناکارآمد شغلی دانشجویان دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی میباشد. روش اجرای پژوهش بدین ترتیب بوده که بهمنظور بررسی فرضیه های پژوهش در قالب یک طرح نیمه آزمایشی ابتدا به دانشجویان رشته مهندسی عمران سال آخر مشغول به تحصیل در نیمسال اول 93-94 پرسشنامه های ارزیابی افکار ناکارآمد کسایی و همکاران 1386 و تصمیم گیری شغلی اوسپیو و همکاران 1976 داده شد تا تکمیل کنند پیش آزمون . سپس پرسشنامه ها نمره گذاری شدند تا دانشجویانی که بالاترین نمرات را در این مقیاسها دارند مشخص شوند. سپس 30 نفر از دانشجویان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند 15 نفر گروه گواه و 15 نفر گروه آزمایش به علت های مختلفی تعدادی از دانشجویان در کلاسها حضور نیافتند که از لیست آزمودنی ها حذف شدند و تعدادی از دانشجویان گروه گواه هم پرسشنامه های پسآزمون را تکمیل نکردند که درنهایت نمونه های تحقیق را 12 نفر گروه گواه و 12 نفر گروه آزمایش تشکیل دادند. در مورد گروه آزمایش 12 جلسه آموزشی انجام شد و در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت پس از اتمام جلسات مجددا مجموعه آزمونهای افکار ناکارآمد کسایی و همکاران 1386 و تصمیمگیری شغلی اوسپیو و همکاران 1976 برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. نتایج حاصل از بررسی این پژوهش نشان میدهد که آموزش کارآفرینی بر افکار ناکارآمد و تصمیم گیری شغلی دانشجویان تأثیر دارد

Keywords:

کارآفرینی , افکار ناکارآمد , بی تصمیمی شغلی