اثر غلظت آغازگر نوری بر رفتار جمع شدگی ناشی از پلیمریزاسیون مونومرهای دی آکریلاتی

هدف از این پژوهش بررسی اثر غلظت سیستم آغازگر نوری روی جمع شدگی (shrinkage) و سرعت جمع شدگی مونومرهای مورد استفاده در کامپوزیتهای دندانی است . مخلوطی از 65% مونومر Bis-GMA و 35% مونومر TEGDMA تهیه شد و کامفورکتیون و دی متیل آمینواتیل متاکریلات به ترتیب به عنوان آغازگر و فعال کننده نوری در غلظتهای مختلف به آن اضافه شد . جمع شدگی ناشی از پلیمریزاسیون نوری سیستم مونومری فوق با استفاده از روش (1991. bonded-disk(Watts et al، تحت تابش نور مرئی با شدت mV/cm2 550 و مدت 40 ثانیه اندازه گیری گردید . سرعت تغییرات جمع شدگی نسبت به زمان نیز با روش مشتق گیری عددی محاسبه گردید. کلیه نتایج با استفاده از روشهای آماری ANOVA مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با کاهش مقدار آغازگر نوری حداکثر سرعت جمع شدگی کاهش و زمان رسیدن به این حداکثر افزایش یافت . 0/0 درصد تغییری در جمع شدگی نهایی (پس از یک ساعت ) مشاهده نشد اما در مقدار 025/همچنین با کاهش مقدار آغازگر تا 05درصد، مقدار جمع شدگی نهایی کاهش یافت

اثر غلظت آغازگر نوری بر رفتار جمع شدگی ناشی از پلیمریزاسیون مونومرهای دی آکریلاتی Keywords:

کامپوزیتهای دندانی , فاز ماتریس , مونومر , آغازگر نوری , جمع شدگی