ارزیابی تاثیر پایداری سکونتگاه های روستایی در مقابله با مخاطرات زیست محیطی مطالعه موردی بخش های جنوبی حاشیه دریاچه ارومیه شهرستان میاندوآب

هدف از مطالعه بررسی نقش پایداری سکونتگاه های روستایی جهت مقابله با مخاطرات زیست محیطی در بخش مرحمت آباد و بخش مرکزی شهرستان میاندوآب می باشد روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و ابزار گرداوری داده و اطلاعات مورد نیاز به صورت کتابخانه ای و میدانی انجام گرفته است قلمرو مکانی این تحقیق دو بخش مرحمت آباد و مرکزی شهرستان میاندوآب می باشد بنابر سرشماری مرکز آمار ایران جمعیت روستاهای این دو بخش در سال 1390 برابر 469532 نفر و همچنین 26755 خانوار بوده است که تعداد 280 خانوار بر اساس فرمول اصلاح شده کوکران برای انجام تحقیق انتخاب شدند تعداد اعضای نمونه در بین دهستان های هر دو بخش بر مبنای روش نمونه گیری وزنی مشخص شدند و نیز اعضای نمونه در سطح روستاها به صورت تصادفی ساده بوده است جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمارهای توصیفی میانگین واریانس انحراف معیار و استنباطی آزمون t آزمون فریدمن و تحلیل مسیر استفاده شده است نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان می دهد بعد اقتصادی با مقدار تاثیر ./778 سپس بعد اجتماعی با مقدار تاثیر 0/324 به ترتیب بیشترین میزان تاثیر را از مدیریت بحران در محدوده مورد مطالعه داشته است همچنین بعد زیست محیطی با مقدار تاثیر 0/126 کمترین تاثیر یا بدون تاثیر را در بین خانوارهای نمونه از مدیریت بحران در منطقه مورد مطالعه داشته است

Keywords:

توسعه پایدار , مخاطرات طبیعی , مدیریت , مرحمت آباد , مرکزی