بررسی تجربی تاثیر افزودن ذرات نانوآلومینا بر زمان پرشدن قالب در فرآیند VARTM

با توجه به قابلیت اطمینان بیشتر و میزان حباب کمتر در ساخت کامپوزیت ها به روش مکشی می توان نمونه هایی با کیفیت تقریباً یکسان تولید کرد. در این پژوهش با ساخت نمونه های کامپوزیتی مختلف از جنس الیاف شیشه و رزین اپوکسی که به آن درصد های مختلف نانوذرات (نانو آلومینا) افزوده شد ه است به بررسی تاثیر افزودن ذرات نانو آلومینا گرید آلفا و گاما بر زمان پر شدن قالب در فرآیند تزریق رزین به کمک خلا،VARTM پرداخته شده است. قطعات ساخته شده دارای 12 لایه الیاف شیشه با دانسیته gr/m2 200 می باشند. سیستم رزین نیز از یک دیکلیسیدیل اتر بیسفنول نوع آ DGEBA با نام تجاری ایپیون 828 به عنوان پایه اپوکسی و یک پلی اکسیپروپیلن دیامین با وزن مولکولی gr/mol400 با نام تجاری جف امین دی 400 به عنوان سخت کننده تشکیل شده است. نانوآلومینا با گرید آلفا و گاما به سیستم اپوکسی با درصد وزنی 1، 2، 3، 4، 5، 6 اضافه شده است. بررسی نتایج تجربی نشان دهد که با افزایش درصد ذرات نانو زمان پر شدن قالب افزایش می می یابد که ناشی از افزایش ویسکوزیته سیال و به تبع آن مقاومت بیشتر در برابر فشار خلا اعمالی جهت حرکت سیال در محیط متخلخل پریفرم می باشد. با افزودن درصد ذرات نانو، یک حد بهینه جهت جلوگیری از افزایش قابل توجه زمان پر شدن قالب وجود دارد که برای نمونه های نانوکامپوزیت آلومینا گرید آلفا و گاما این حد 3% می باشد. همچنین در ابتدا سرعت حرکت رزین به داخل پریفرم در حدود یک سانتی متر بر ثانیه می باشد.با پیشروی جبهه جریان این سرعت به تدریج کاهش می یابد. نزدیک صفر می شود.

Keywords:

نانوکامپوزیت VARTM نانوآلومینا , منحنی مکان زمان , پر شدن قالب