بررسی رویکرد شهر خلاق و نقش آن در توسعه کالبدی و فضایی شهر بروجن

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,628

This Paper With 19 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARCHITECTUREUR01_154

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395

Abstract:

بدون تردید سطوح توسعه کالبدی، فضایی و عملکردی شهرها از گذشته تا کنون در جوامع مختلف جدای از درجه و سطوح کمی و کیفی استعداد و فناوری در شهرها و بطور کلی ملتهایشان نمی باشد، علاوه بر این دو مؤلفه اتمسفر تاب آور وابسته به ایدئولوژیها، فرهنگ و موزائیک خرده فرهنگها تأثیراتی خاص در محتوا و رویه های عینی و ضمنی تر اجتماعات و فضاهای شهری موجب می شود که در نهایت جمع جبری و شدت و ضعف مؤلفه های فوق توسعه و کیفیت فرم، فضا و عملکردهای شهری را موجب خواهد شد. در اینجا سعی بر شناخت روابط دو محور اصلی مقاله یعنی رتبه و امتیاز خلاقیت نواحی با فرایندهای مثبت و منفی مؤثر در توسعه کالبدی و عملکردی نواحی شهری بروجن خواهیم داشت. با این فرض که همه شهرها و نواحی شهری بالقوه می توانند درجاتی از خلاقیت را داشته باشند با متری مشترک در نواحی پنجگانه شهر بروجن اقدام به اندازه گیری و بررسی پراکنش فضایی خلاقیت در چهارچوب مفاهیم ریچارد فلوریدا خواهیم نمود. اندازه گیری خلاقیت در این نواحی با فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) انجام شده است و روابط بین مفاهیم مجزای رشدهای کالبدی، مسکونی و جمعیتی و توسعه های کالبدی، فضایی و عملکردی را با خلاقیت در نواحی شهری بروجن مورد بررسی قرار خواهیم داد. نواحی قدیمی تر به گونه ای مناسب تر نیازهای اجتماعات شهری اعم از سکونت، کار، تجارت و فراغت و... را تأمین می کنند و در خلاقیت دارای رتبه و امتیازات بالاتری می باشند و توسعه کالبدی، فضایی و عملکردی مناسب تری دارند که جدای از کاربریهای متنوع تر آن نواحی نمی باشد. شهر بروجن نیز مانند یک موجود زنده وابسته به افزایشات جمعیتی نواحی ابتدا رشد کالبدی و عمدتاٌ مسکونی و سپس توسعه کالبدی، فضایی و عملکردی می یابد. میزان محاط بودن نواحی با کالبد دیگر نواحی نیز رابطه مستقیم و معنا داری با رتبه خلاقیت نواحی شهری دارد. با محاط شدن نسبی نواحی امکان عرضه بیشتر زمین جهت گسترش پهنه های شهری کمتر می شود در نتیجه به دلیل جبر سایر کاربریها میانگین متراژ واحدهای مسکونی در این نواحی کمتر می شود و مسکن ریزدانه تر و میانگین تعداد اتاقها در واحدهای مسکونی بیشتر می شود. از طرف دیگر سریز افزایشات جمعیتی در نواحی شهری بروجن در دهه گذشته در ترتیبی معکوس و معنا دار با رتبه خلاقیت نواحی، به سمت نواحی با درجه پایین تر خلاقیت و توسعه در جریان بوده است. که بر جریانات درونی جمعیت و رشد و توسعه های کالبدی در شهر و نواحی شهری در حال و چشم اندازها تأثیرتی مهم خواهد داشت. بطور کلی در شهرهای جوامع با منابع محدود، توسعه کالبدی، فضایی و بهبود عملکردهای شهری زمانی تسریع می شود که رشد کالبدی گسیخته شهر کم و کمتر شود.

Authors

محمد اسماعیلی درکه

گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

ولی الله اسماعیلی درکه

گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری ، واحدتهران جنوب، ایران

قاسم دانشیاری

گروه شهرسازی .دانشکده هنرومعماری.واحد علوم و تحقیقات یاسوج

زهره داودپور

مدرس دانشگاه و مدیر کل طرح های کالبدی وزارت راه و شهرسازی

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • آن بیر، برنامه ریزی محیطی برای توسعه زمین، ترجمه سید ...
  • کریستوفر الکساندر، زبان الگوشهرها، ترجمه رضا کربلایی نوری، مرکز مطالعاتی ...
  • Institute for spatial policies, Ljubljana, Potentials of creative urban regeneration, ...
  • Antonina . Simeti, The Creative City, Moving from Ideas to ...
  • Cities Of Tomorrow European Union Regional Policy, Octobr 2011, p:36 ...
  • eter Lang, Education in the Creative Economy, 2010, p:52 ...
  • The Global Innovation Index 2014, The Human Factor in Innovation, ...
  • Phillip Anthony O' Hara, Encyclopedia of Political Economy, 2004, Volume ...
  • Michaelle O'Brien, A creative calling, University of Brighton, 2010, p:21 ...
  • The Global Innovation Index 2014, p:8 ...
  • ARC-CCI Creative City Index, Vol 5 , No 1, 2012, ...
  • نمایش کامل مراجع