اثربخشی درمان فرار شناختی بر حرمت نفس، تکانشگری ، خود آسیبی، افسردگی، اضطراب، نشخوار فکری یا درماندگی سنی، نظم جویی هیجانی در آزار جنسی دختران شاغل : طرح تک موردی

زمینه و هدف: برخلاف سایر خطرات محیط های کاری که ماهیت غیر شخصی دارند، آزار جنسی یکی از خطراتی است که ماهیت شخصی دارد. زنان شاغل همواره در معرض ازارهای جنسی بوده اند لذا پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان فرا شناختی و حرمت نفس، تکانشگری ، خود آسیبی، افسردگی، اضطراب، نشخوار فکری و درماندگی سنی، نظم جوی هیجانی در دختر دچار آزار جنسی با استفاده از طرح تکفا موردی انجام گرفت. روش ها: در یک بررسی تک موردی آزمایشی از دو هفته پای چندگانه و فرایند درمان و روی یک آزمودنی انجام شد. مساجد و چهار آزار جنسی، پیش از درمان، پس از درمان و پیگیری سه هفته ای با استفاده از پرسش نامه حرمت نفس کویر اسمیت 1٬967، مقیاس تکانشگری بارت 1٬994، ویرایش دوم پرسش نامه افسردگی یک 2٬000، پرسش نامه اضطراب یک 1٬990، مقیاس تجدیدنظر شده تأثیر رویداد وایس و مارمر 1٬997 و پرسش نامه نظم جوی شناختی و هیجان گارنفسکی و همکاران 2٬001 ارزیابی شدند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که این درمان به کاهش تکانشگری ، شد آسیبی، افسردگی، اضطراب، نشخوار فکری درماندگی زمین منجر شد. حرکت درمانی مبتنی بر مدل مرا شناختی در درمان اختلال تنیدگی پس از سانحه مؤثر بود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثربخشی درمان فراشناختی بر آزار جنسی بود هرچند این مطالعه بر روی یک نفر و بدون گروه کنترل انجام گرفت اما یافته پژوهش دلالت بر تعمیم پذیری یافته های مربوط به فرار شناخت است .

Keywords:

فرمان فرا شناختی , حرمت نفس , تکانشگری , خود آسیبی , افسردگی , اضطراب , نشخوار فکری , نظم جویی هیجانی , آزار جنسی