نقش جنسیت درتمتع از حقوق سیاسی در اسناد بین المللی و فقه امامیه

مقاله حاضر با عنوان مطالعه تطبیقی نقش جنسیت در تمتع از حقوق مدنی در اسناد بین المللی و فقه امامیه به بررسی جایگاه حقوق زنان در مقایسه با زنان و تمتع آنان در حقوق مدنی با حالت اسناد بین المللی با فقه انجام شده است. روش پژوهش در این مطالعه به صورت توصیفی بوده است و برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی استفاده شده است. یافته های مطالعه نشان می دهد که فقه امامیه از ابتدای پیدایش و بررسی موضوع حفظ حقوق مدنی زنان پرداخته است که حفظ حقوق مدنی با در نظر گرفتن و رعایت تناسب بین توانایی ها و حقوق و تکالیف محسوب شود. در اسناد بین المللی و نیز تمتع حقوق مدنی نسبت به جنسیت بر اصل برابری استوار بوده و به سه دوره تقسیم می شده است . در دوره اول برتری دگری جنسیتی حاکم بوده است و در دوره دوم با پیدایش تکنولوژی بدنی از انجام کارهای یدی نفس مدنی زنان پررنگ تر شده به طوری که کنوانسیون 1957 به طور دست خود را برای زنان عادل با مردان در نظر گرفته است. در دوره سوم که سه برابر است و اجتماعی بوده است و کنوانسیون 1979 30 و پنج بارزترین این موضوع را آغاز کرده است.

Keywords:

کیفیت , حق مدنی , اسناد بین المللی , فقه امامیه