نگاهی نو به مفهوم دین

هر کسی در درون خود نیاز به کمال را احساس می نماید و می کند که به آن نیاز دارد و بالاجبار باید برای رسیدن به آن راهی را انتخاب کند که این راه اصطلاحاً دین نامیده می شود. قبل از ورود در مباحث فرعی ابتدا باید مفهوم روشن از دین ارائه نمود سپس از احکام و خواص یا از حق و باطل بودن و یا سایر عوارض آن سخن به میان آورد. از سوی دیگر ارائه تعریف حد تامی به دلیل عدم وجود حقیقت واحد در مقوله دین دشوار و طبق بعضی از اقوال غیرممکن به نظر می رسد به در نهایت تعریفی که می توان ارائه نمود تعاریف مفهومی می باشد نه ما هوی.البته به طور قطع می توان گرفت که دین مقوله ای غیر از قراردادهای اجتماعی و همچنین غیر از قوانین دست ساز بشر است. همچنین تعاریفی که دین را مساوی فطرت دانسته و صحیح نیستند، زیرا فطرت عمیق تر از دین بوده و چینش اصلی دین براساس همین فطرت است لذا قوانین مجرد و ثابت دین بوده که بر اساس فطرت چینش شده است. این قوانین مجرد که مقنن آن الله باری تعالی بوده و در تمامی عالم و کائنات و هستی جریان دارد دین می باشد و دین حق و دین باطل روی این رویه تقسیم می گردد که انسان با رعایت این قوانین آیا بازگشت به فطرت خدایی خویش می کند یا خیر به اگرها را به حقیقت فطرت رهنمون سازد دین حق و در غیر این صورت دین باطل خواهد بود اگرچه ظاهری قرانی و جذاب داشته باشد.

Keywords:

دین , عقل , فطرت , قوانین مجرد , علم حضوری