قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و نقش آن در توسعه آزادی دسترسی و انتشار اطلاعات

حق آزادی اطاعت از شعب ابعاد حق آزادی بیان است و حق آزادی بیان یکی از اساسی ترین و بنیادی ترین حقوق بشری به حساب می آید. ولی هر دو حق، ذاتی انسان است و در حقیقت (انسان به ماهو انسان) را شامل می گردد. خوب حق شهروندان در دسترسی آزاد به اطلاعات در اختیار مؤسسات و نهادهای دولتی است یکی از مهم ترین دستاوردهای حقوق بشری است که ارتباط نزدیکی با اطلاعات و شفافیت آن دارد. مهم ترین آثار اصل آزادی اطلاعات ، حق دسترسی آزاد به اطلاعات می باشد. ب که در مواردی این حد محدود شده است اگرچه نشانه هایی از به رسمیت شناختن این حق در نظام حقوقی ایران به چشم می خورد اما با تصویب، (قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات) و آیین نامه های اجرای آن را می توان نخستین جدی ترین گام در این زمینه دانست. تحقیق حاضر در پی آن است که با روش بررسی کتابخانه ای اسناد نوشتاری، به اصل آزادی اطلاعات با تأکید بر قانون انتشار و دسترسی آزاد بپردازد. از این راه نخواست به ماهیت حقوقی اصل آزادی اطلاعات و جایگاه آن در حقوق ایران پرداخته شده است و کوشیده شده که مفهوم دسترسی آزاد به اطلاعات از سایر مفاهیم مشابه تمیز داده شود.سپس به آزادی اطلاعات و تزاحم آن با حریم خصوصی و همچنین محدودیت ها و استثنائات اصل آزادی اطلاعات پرداخته و تحلیل شده است و در نهایت به مواد قانون مذکور پرداخت و نکات قوت و ضعف آن و همچنین ضمانت اجرایی موجود در آن مورد بررسی قرار گرفته است. به چنانچه نفس تصویب این قانون و آیین نامه های اجرایی آن و به رسمیت شناختن این حق برای شهروندان ایران و تأکید بر تکلیف دولت در ارائه اطلاعات، گامی مهم و مؤثر و قابل توجه است.

Keywords:

اطلاعات , آزادی اطلاعات , حق دسترسی , حریم خصوصی , قانون انتشار