بررسی شاخص های روانسنجی پرسشنامه سبک تصمیم گیری ملبورن در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
Publish place: Journal of Amin vision، Vol: 1، Issue: 3
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 1,894
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AMIN-1-3_001
تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1395
Abstract:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخص های روانسنجی پرسشنامه سبک تصمیم گیری ملبورن بود . برایانجام این پژوهش 232 نفر از دانشجویان دانشگاه علومپزشکی اصفهان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفیانتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک تصمیم گیریملبورن و سبک حل مسأله کسیدی و لانگ پاسخ دادند .روایی پرسشنامه ملبورن به دو شیوه روایی سازه وهمزمان محاسبه شد. در روایی سازه همبستگی بین دوخرده مقیاس عزت نفس مربوط به تصمیم گیری وسبکهای تصمیم گیری گوش به زنگ، بیش گوش بهزنگی، شانه خالی کردن، مسامحه (تعلل) محاسبه گردید .پایایی این پرسشنامه به دو شیوه بازآزمایی و ضریبآلفای کرنباخ محاسبه شد .یافته ها نشان داد ؛ ضرایبهمبستگی بین خرده مقیاس عزت نفس مربوط به تصمیمگیری و سبک های تصمیم گیری گوش به زنگ، بیشگوش به زنگی، شانه خالی کردن، مسامحه (تعلل ) بهترتیب 0/59، 0/50-، 0/50- و 0/47- بود. در روایی همزمان نیز همبستگی بین سبک حل مسأله سازنده باعزت نفس مربوط به تصمیم و گوش به زنگی به ترتیب0/51 و 0/53 بود و با بیش گوش به زنگی، شانه خالی کردن، مسامحه (تعلل) به ترتیب 0/38-، 0/43- و 0/38- بود. در این راستا، همبستگی بین سبک های حل مسألهغیرسازنده با عزت نفس مربوط به تصمیم گیری و گوش به زندگی 0/48- و 0/22- و با بیش گوش به زنگی، مسامحه (تعلل) به ترتیب 0/61، 0/42 و 0/44 بود. ضریب پایایی بازآزمایی برای عزت نفس مربوط به تصمیم گیری،گوش به زنگی، بیش گوش به زنگی، شانه خالی کردن و مسامحه(تعلل) به ترتیب 0/41، 0/73، 0/64، 0/68، 0/68، 0/69 بود. ضرایب آلفای کرونباخ نیز برای عزت نفس مربوط به تصمیم گیری، گوش به زنگی، بیش گوشبه زنگی، شانه خالی کردن و مسامحه(تعلل ) به ترتیب 0/50، 0/77، 0/74، 0/74، 0/73، 0/74 بود. در مجموع نتایج پژوهش روایی و پایایی مطلوب فرم فارسی پرسشنامه سبک تصمیم گیری ملبورن را تأیید می کند وبیانگر این است که به آسانی می توان از این ابزار درموقعیتهای بالینی و پژوهشی استفاده کرد.
Keywords:
Authors
محمدباقر کجاف
عضو هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان
زهره رنجبرکهن
دکترای روانشناسی، عضو هیات علمی موسسه عالی امین
مرضیه سادات سجادی نژاد
دکترای روانشناسی دانشگاه اصفهان