بررسی نقش توزیع فضای سبز و پارک ها بر پدیده جزیره حرارت شهری (مطالعه موردی شهر خلخال در استان اردبیل)

فضای سبز شهرها و اراضی حاشیه ای علاوه بر کارکردهای اکولوژیکی و تصحیح در کاهش آلاینده های محیط دارای تأثیر زیاد بر تعدیل کاهش دمای محیط می باشند که ماحصل مصرف انرژی و کاربری های تغییر یافته است. تاثیر بر کاهش پدیده جزیره حرارت شهری از جمله کارکردهای این پوشش های گیاهی است که طی چند سال اخیر مورد توجه بیشتر قرار گرفته است.جزیره حرارت شهری با مشخصات اندازه گیری دمای سطح زمین یا هوا تعیین می شود. دمای سطح تأثیر غیرمستقیم اما معنی دار در دمای هوا دارد. تأثیر مستقیم و غیرمستقیم وقوع این پدیده بر مصرف انرژی و آلودگی هوا و تبعات بهداشتی آن بر انسان و موجودات زنده تایید شده است.از این رو در این مطالعه مطابق روش EPA اقدام سنجش مقادیر دما در سطح شهر و اراضی حاشیه شهر در گرم ترین دوره زمانی یک سال و در کاربری های مختلف نمودیم. ایستگاه هایی نمونه برداری در مساحت 5887200 مترمربع محدوده مصوب شهری و غیرشهری در تعداد 88 ایستگاه سنجش با فواصل منظم 500 متر در قالب نمونه برداری تصادفی سیستماتیک به نحوی تهیه گردید که کاربری مختلف زراعی و اراضی بایر و شهری را در برگیرد. اختلاف دمای ایستگاه های محاسبه و در قالب نقشه تهیه گردید. نتایج بیانگر وجود تفاوت دمایی در دامنه دمایی 0.14 الی 0.75 در سطح شهر و اراضی حاشیه شهر و بر اساس ماهیت موقعیت های مورد سنجش و کاربری ها بود و این افزایش دما موجب چهار در صد افزایش در مصرف انرژی الکتریکی در دوره اواسط ماه جولای الی اواسط ماه آگوست در این شهر گردیده است و ارتباط مشخصی بین مناطق بدون رویش و با رویش گیاهی با دمای محلی قابل مشاهده است.

Keywords:

جزیره حرارت شهری , نمونه برداری , ایستگاه , تبعات بهداشتی , مصرف انرژی