نقش واحد R & D بر کار آفرینی و ارزش افزوده بنگاه های کوچک و متوسط

تعریف ارائه شده از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی از R&D شامل کار خلاقی است که بر پایه ای نظام یافته انجام می شود تا گنجینه دانش علمی و فنی حاصل از آن، به منظور ابداع کاربردهای جدید، مورد بهره برداری قرار بگیرد. قبل از جنگ جهانی دوم تنها معدودی از موسسات خصوصی و خدماتی، تحقیقاتی برای صنایع انجام می دادند. اما فعالیت های R&D زمان جنگ به سرعت پیشرفت کرده و حجم پیچیدگی های واحدهای R&D افزوده شدند که در نتیجه بهبود فراینده محصولات جدید را همراه داشت. درجه اهمیت به R&D و حمایت دولت ها و سهم R&D از GDP نشاندهنده درجه توسعه یافتگی کشورها می باشد. برای بررسی بهتر جایگاه R&D در کشور ایران و درجه هم افزایی شبکه ای آن در این گزارش ابتدا مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است و الگوهای حمایتی چند کشور توسعه یافته مورد بررسی قرار گرفت که همه آنها حاکی از ایجاد شبکه و ارتباط بین واحدهای R&D در بخش دولتی و خصوصی همراه با ارتباط صنعت و دانشگاه می باشد و ایجاد ارتباطز و هم افزایی شبکه ای در کشور ما می تواند به بهترین نحو در قالب تقویت پارک های علم و فناوری عملی گردد. سپس وضعیت R&D در صنایع استان کرمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نظرات مدیران درصد بالایی از آنها به R&D اهمیت داده و به ایجاد آن اقدام و آن را موثر در سود آوری و خلق ارزش می دانستند. اما نکته مهم در پایان همه مطالب نشاندهنده لزوم حمایت حساب شده دولت از R&D و عملیاتی شدن نتایج و زمینه سازی جهت شبکه ای شدن فعالیت های R&D دارد.

Keywords:

تحقیق و توسعه , بنگاه کوچک و متوسط (SME) , خلق ارزش , ارزش آفرینی شبکه ای