رابزه بین ادراک از مدیریت دانش با نواوری سازمانی در حوزه های ستادی آموزش و پرورش شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ادراک ازمدیریت دانش با نوآوری سازمانی در حوزه های ستادی آموزش و پرورش شهراصفهان در سال تحصیلی 92-91 به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان حوزه ستادی آموزش و پرورش شهر اصفهان به تعداد 742 نفرتشکیل دادند که از این تعداد با استفاده از فرمول حجم نمونه و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم تعداد 254 نفر برای شرکت در پژوهش در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته مدیریت دانش با 31 گویه و پرسشنامه محقق ساخته نواوری با 21 گویه ،بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت تدوین گردید. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط متخصصان تایید گردید. اعتبار ابزارهای پژوهش نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مدیریت دانش 0/90، برای پرسشنامه نوآوری 0/85 برآورد شد.به منظور تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آمار توصیفی (شامل فراوانی، درصد میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (شامل ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تحلیل واریانس و رگرسیون چند گانه) استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل یافته ها نشان داد که بین مدیریت دانشو ابعاد آن با نوآوری سازمانی در سطح معنا داری (p<0/01 و r=0/797) رابطه وجود دارد. از بین مؤلفه های مدیریت دانش، ابعاد خلق دانش و به کارگیری دانش توان پیش بینی نوآوری سازمانی را دارا بود. این در حالی است که دو مؤلفه ذخیره و انتقال دانش چنین توانایی را ندارند. بین نظرات پاسخگویان باتوجه به عوامل دموگرافیک در ابعاد مدیریت دانش و نوآوری سازمانی برحسب سن، محل کار، مدرک تحصیلی و سابقه خدمت تفاوت معنی دار مشاهده نگردید.