بررسی نقش زنان در مدیریت و رهبری در سازمانهای دولتی

شمار اندکی از زنان به پست های مدیریتی بخش دولتی ایران گماشته شده اند و شمار آنان در پست های مدیریتی سطح بالا کمتر است. فراهم سازی راهبردهای مناسب برای رفع این کاستی و افزایش شمار زنان در پست های مدیریتی بخش دولتی، در گرو شناسایی عامل های پدید آورنده این وضع است. پژوهش ها در حوزه مدیریت و رهبری زنان نشان داده است که زنان مدیر در حاشیه قرار گرفته اند، اما با وجود موانع زیاد در رهبری آموزشی و در زندگی همچنان مقاومت و ایستادگی می کنند. این زنان در برابر دیدگاه های ساختاری جامعه که رهبری را مردانه تصور می کنند، مبارزه می کنند. از جمله روش هایی که زنان مدیر برای مقابله با دیدگاه ساختاری رهبری مردانه به کار می برند، استفاده از روش یا شیوه مقاومت است. نظریه مقاومت در این معنا شامل توانایی غلبه یافتن بر مشکلات و معضلات سازمانی است. بطور کلی مدیران زن موفق معمولا در سمت رهبری یا مدیریت از رویکرد مقاومت استفاده می کنند و بیشتر پژوهش گران دیدگاه مقاومت را بعنوان یک ویژگی انطباق و کنار آمدن با مهارت ها و صفات مثبت از جمله بردباری، تحمل، مسئولیت پذیری دلسوزی، عزم و اراده و خطرپذیری بیان می کنند. در این مقاله سعی شده است تا علل و موانع ارتقاء زنان و دلائل عدم دسترسی آنان به سطوح بالای سازمانها مورد بررسی قرار گیرد.