بررسی نقش مدیریت دیپلماسی تجارت در بخش انرژی، محدودیت ها و ظرفیت های همکاری های بین المللی در توسعه کشورهای اسلامی با تاکیدی بر ایران

یکی از موضوعات بحث برانگیز در ادبیات رشد اقتصادی، اثر رشدی تجارت بین الملل می باشد. در این مقاله، اثر درجه بازبودن تجاری بر رشد اقتصادی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با استفاده از معادله همگرایی- رشد و تخمین زن سیستمی گشتاورهای تعمیم یافته داده های پانلی پویا، طی دوره زمانی 2006-1980 آزمون می شود. به خاطر تخصص اکثر این کشورها، در تولید و صادرات مواد اولیه، از سه متغیر درجه باز بودن تجاری استفاده نموده ایم که عبارتند از: تجارت درون گروهی، تجارت برون گروهی و کل تجارت (که هر یک به صورت درصدی از GDP هستند). نتایج برآوردها نشان می دهند که کل تجارت، تجارت برون گروهی، سرمایه گذاری در سرمایه فیزیکی و انسانی محرک های رشد اقتصادی این کشورها هستند. در حالی که تجارت درون گروهی، رشد جمعیت و گسترش بدنه مصرفی دولت ها اثر بازدارندگی روی رشد اقتصادی کشورهای مذکور دارند.

Keywords:

رشد اقتصادی , درجه باز بودن تجاری , تجارت درون گروهی , تجارت برون گروهی , تخمین زن داد های پانلی پویا , سازمان کنفرانس اسلامی