ارزیابی رابطه خطی سرمایه فکری با شاخص های سودآوری، رشد و بازده شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با سیر جوامع از عصر صنعتی به عصر اطلاعات، اهمیت سرمایه فکری افزایش یافته است. با این وجود، شناسایی و تعیین ارزش دارایی های نامشهود مشکلی است که از گذشته تا به امروز ادامه داشته و درست به همین خاطر است که در بیشتر شرکت ها اساساً گزارش نمی شوند. بنابراین، در تحقیق حاضر سعی بر این است که با استفاده از مدل پرکاربرد و معتبر سنجش سرمایه فکری پالیک (2000) به توصیف وضعیت این دارایی کلیدی در شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1388 - 1382 بپردازیم و سپس رابطه آن را با شاخص های سودآوری شامل بازده دارایی ها، تغییرات سود، نسبت سود هر سهم و همچنین رشد ارزش شرکت و بازده سهام شرکت های مزبور تعیین نماییم. روش پژوهش از حیث مخاطب استفاده از آن کاربردی و بر اساس هدف توصیفی-همبستگی است. همچنین بر حسب نحوه گردآوری و تحلیل داده ها از نوع کم ی می باشد. به منظور آنالیز داده ها و آزمون فرضیات نیز از مدل های رگرسیونی داده های ترکیبی و نرم افزار 7 . EViews استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که سرمایه گذاری شرکت های تولیدی بر روی سرمایه فکری رابطه مستقیم و مثبتی با افزایش سودآوری (بازده دارایی ها، تغییرات سود و نسبت سود هر سهم) و بازده سهام شرکت داشته و میزان عایدی تحصیلی آن را بالا می برد. همچنین سرمایه گذاری در سرمایه فکری نتوانسته تأثیر معناداری بر رشد ارزش شرکت بگذارد. این پژوهش از طریق آگاهی بخشی به شرکت های تولیدی مورد مطالعه از میزان کارآیی سرمایه های فکری خود می تواند بر تصمیمات متخذه در مورد مدیریت این سرمایه های با ارزش تأثیر گذار باشد.

Keywords:

سرمایه فکری , دارایی های نامشهود , سودآوری , عملکرد مالی , بورس اوراق بهادار ,