مقایسه کوریویته پودر فریت باریم تولید شده به روش آسیاب کردن گلوله ای و رسوب دادن شیمیایی

آهنربای دائم به دلیل امکان فراهم آوردن میدان مغناطیسی یکنواخت بدون مصرف هیچگونه انرژی، مورد توجه خاصی بوده اند و به طور سریع و مستمر در حال رشد هستند. در این میان آهنرباهای سرامیکی از نوع فریت باریم و فریت استرانسیوم نقش بسیار استراتژیک و مهمی را ایفا می نمایند. این آهنربا با ساختمان کریستالی منشوری و خاصیت فری مغناطیسی در اپتیمم شرایط با نیروی کورسیوی برابر iHc=3200Oe و پسماند مغناطیسی برابر Br=4000G با ماکزیمم انرژی حاصله برابر BH)max=4/5*106GOe) با استفاده از تنیک معمول مورد استفاده در متالوژی پودر، تولید شده اند. در کار تحقیقی حاضر، دو نوع پودر فریت باریم تولید شده به روش آسیاب کردن با گلوله های فولادی و رسوب دادن شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است. اندازه گیری کورسیویته پودرها با استفاده از یک مگنتومتر با نمونه ارتعاش کننده (VSM) نشان داد که نیروی کورسیو در پودر تولید شده به روش رسوب دادن شیمیایی (6000Oe) بسیار بالاتر از نیروی کورسیو پودر آسیاب شده (1300Oe) می باشد. آنیل کردن اجزای پودری آسیاب شده در دمای 1000-800 به مدت یک ساعت باعث افزایش iHc از 1500Oe به 3300Oe گردید. این افزایش بسیار قابل ملاحظه iHc به کاهش چگالی عیوب کریستالی حین آنیل کردن پودر نسبت داده شده است. از نتایج به دست آمده چنین استنباط می شود که جوانه زنی حوزه های مغناطیسی عمده ترین عامل کنترل کننده نیروی کورسیو در اجزای پودری فریت باریم، حتی در اجزای پودری تقریبا عاری از تنش تولید شده به روش رسوب دادن شیمیایی است.