اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهدبرافسردگی و کیفیت زندگی زنان مطلقه

هدف پژوهش حاضربررسی اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد برافسردگی و کیفیت زنان مطلقه بود پژوهش حاضر ازنوع پژوهش نیمه ازمایشی است گزینش دردسترس و جایگزینی تصادفی جامعه این پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه شهرستان کرج درسال 1394 بود که تحت پوشش کمیته امدادشهرکرج قرارداشتند ازاین میان تعداد 30نفر به روشنمونه گیری دردسترس انتخاب شده و بطور تصادفی به دوگروه ازمایش 15نفر و کنترل 15نفر تقسیم شدند ازهردوگروه پیش ازمون به عمل امد و گروه ازمایش درمان مبتنی برپذیرش و تعهد را در10جلسه دریافت کردند درحالیکه به گروه کنترل این مداخله ارایه نشده و درپایان برای هردوگروه پس ازمون اجرا شد ابزارمورد استفاده پرسشنامه افسردگی بک BDI-II و پرسشنامه کیفیت زندگی بود داده های بدست آمده باروش اماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت نتایج نشان داد تفاوت بین نمرات دوگروه ازمایش و کنترل درافسردگی و کیفیت زندگی درسطح p ≤0/05 معنی دار است این بدان معناست که درمان مبتنی برپذیرش و تعهددرکاهش افسردگی و افزایش بهبود کیفیت زندگی زنان مطلقه تاثیر گذار بوده است

Keywords:

درمان مبتنی برپذیرش وتعهد , افسردگی , کیفیت زندگی , زنان مطلقه